Farklı altın türlerine aşinalık

Mağazalarda gördüğünüz sarı altının saflığı ölçülerek belirlenebilir. Altın derecesi ne kadar yüksek olursa, o kadar az sert olur ama o kadar saf olur. Bu, kalitesiz olan altınların sert ve dayanıklı olduğu ancak altının saflığının daha az olduğu anlamına gelir.

Takıda kullanılan en yaygın alaşım beyaz altındır. Bu rengi elde etmek için altın metali paladyum veya nikel gibi metallerle alaşımlanır. Elbette bu kompozisyonun içinde hala bir sarı tonu var. Altının tamamen beyaz ve parlak olması için üzerine rodyum tabakası uygulanır. Bazı kişilerin nikele alerjisi olduğundan nikel yerine paladyum (platin metalleri grubundan) kullanılır. Platin nikelden daha pahalıdır ancak alerjik reaksiyonlara neden olma olasılığı daha düşüktür. Beyaz altının içinde paladyum kullanılıyorsa rodyum kaplamaya gerek yoktur çünkü paladyum altına gri rengini verir. Genellikle rodyum kaplama aşındığında altının mat sarı bir rengi görülür.

Beyaz altın bazen altının nikel, bakır ve çinko ile birleşiminden yapılır. Bu metaller altına beyaz rengini verir. Beyaz altının fiyatı sarı altından farklı değildir ve hem kuyumculardan hem de internetten satın alabilirsiniz.

Gül altını yapmak için bakır metali kullanıyorlar. Altın ve bakırı alaşımlayıp bu pembe rengi yaratıyorlar. Ne kadar çok bakır olursa o kadar pembe altın olur. Bu altın aynı zamanda "kırmızı altın" olarak da bilinir. Elbette bileşiminde daha az bakır kullanılırsa alaşımın rengi "pembe altın" olarak da bilinen pembe olacaktır. Rose altın, günümüzün sarı ve beyaz altına göre daha moderndir ve kuyumculardan satın alabilirsiniz. Fiyatı sarı ve beyaz altından farklı değil.

Siyah altın, kendisini daha güçlü kılmak için üzerinde bir rutenyum kaplama tabakası bulunan altındır. Elbette altın metali çeşitli şekillerde karartılabilir. En yaygın yöntemlerden biri siyah rodyum kaplamanın kullanılmasıdır. Başka bir yol da alaşımı çeşitli kimyasal reaksiyonlar altında karartmaktır. Kobalt, bakır, titanyum veya demir gibi diğer metallerin rengi de ısıtma ve oksitleme yoluyla karartılabilir. Siyah altın yapmanın başka bir yolu da metali oksitlemek ve ardından metale pas veya patina eklemektir.

Bu altın, gümüş ve altının birleşiminden elde edilir. Bu altının bileşiminde bakır bulunmamaktadır. Yeşil altın, diğer altının renklerine göre daha sıra dışıdır ve genellikle altında kullanılan tasarımları tamamlamak için kullanılır. Bazı (çok sınırlı) durumlarda kadyum da kullanılır. Altın alaşımının yeşil rengi çok yoğun değildir ve daha çok yeşilin bir tonuna sahiptir. Günümüzde pek çok kişi alyans olarak yeşil altın kullanıyor. Gümüş zamanla karardığı için içinde gümüş bulunan yeşil altın da zamanla biraz koyulaşacaktır.

Bu altın rengi, altın ve paladyumun birleşiminin sonucudur. İstenilen huş ağacı rengini elde etmek için paladyum miktarını arttırır veya azaltırlar. Ancak bu kombinasyonun maliyeti çok yüksektir. Bu nedenle bu kombinasyonun uygun fiyatlı olabilmesi için paladyum yerine gümüş, manganez ve bakır bileşiklerinin kullanılması gerekmektedir.

Mavi altın elde etmek için saf altın, indiyumla (%46,17 altın ve %53,83 indiyum) birleştirilir. Fakat bu altın mor altın kadar dayanıklı ve dayanıklı değildir. Mavi altın yapmanın bir başka yöntemi de onu demir veya rodyumla birleştirmektir. Daha sonra alaşım, bileşik oksitlenip mavi bir tabaka oluşana kadar ısıtılmalıdır.